Caitlin (27) is senior IC Kinderverpleegkundige bij het Sophia Kinderziekenhuis. Onlangs nam ze een sabbatical en trok 5 maanden lang door Nieuw-Zeeland en Australië. Totdat het COVID-19 virus uitbrak. Ze boekte een ticket terug naar Nederland en sprong direct bij in de COVID-zorg op de IC Volwassenen. Ze vertelt over haar werk als IC Kinderverpleegkundige en haar bijzondere terugkeer.

Nieuwe afdeling, nieuwe patiëntencategorie

‘Als ik toch naar huis moet dan kan ik mezelf maar beter gelijk nuttig maken’ dacht Caitlin. Ze werd ingepland in de COVID-zorg op de IC Volwassenen; een voor haar nieuwe afdeling met een nieuwe patiëntencategorie: volwassenen. "Dat was wel even wennen" vertelt Caitlin. "Maar het scheelt dat de patiënten op dat moment allemaal hetzelfde ziektebeeld hadden en je vrij snel ingewerkt bent in het beleid rondom een covid-patiënt."

Zelfde verpleegkundige handelingen

Twee dagen lang werd Caitlin intensief begeleid en ingewerkt door haar buddy, een ervaren IC verpleegkundige van de IC Volwassenen. Daarna kon zij zelfstandig voor haar patiënten zorgen. "Het voordeel was dat ik met mijn IC achtergrond ervaring heb met patiënten aan de beademing en dialyse. De verpleegkundige handelingen die daarbij komen kijken zijn bij volwassenen niet heel anders dan bij kinderen."

Verschillen in hoeveelheden

Maar Caitlin ziet ook grote verschillen in het werk met volwassen IC-patiënten en met kinderen. "Het sedatiebeleid is bijvoorbeeld heel anders. Bij volwassenen werk je met standaard hoeveelheden, terwijl we bij kinderen de hoeveelheid berekenen op het gewicht van de patiënt. Dit vraagt om grote nauwlettendheid."

Interesse in elkaars vakgebied

"Wat ik mooi vond aan deze periode is dat we als IC Kinderverpleegkundigen en IC Verpleegkundigen dichter naar elkaar toe groeiden. Er was veel interesse in elkaars vakgebied en expertise. Door de nauwe samenwerking hebben we van beide kanten veel van elkaar kunnen leren.”

Terug naar eigen afdeling

Caitlin is nu weer werkzaam op haar eigen ‘stekkie’, de IC Kinderen. "Met kinderen werken is toch hetgeen dat ik het liefst doe. De diversiteit in het werk is heel hoog: soms zorg je voor neonaten met een ernstig aangeboren hartafwijking, en dan weer voor een puber die wordt opgenomen na een ernstig trauma. Iedere dienst is anders."

Klinisch redeneren

Het meest interessant in haar reguliere werk vindt Caitlin de cardiologische zorg. "Kinderen worden soms geboren met hele complexe hartafwijkingen. Ik vind het dan zo bijzonder om te zien hoe het lichaam dan toch zijn weg heeft gevonden om te functioneren. Als verpleegkundige word je hierin uitgedaagd om klinisch te redeneren en veel mee te denken met de artsen. Dat maakt mijn werk enorm uitdagend."