Skip to main content
logo-erasmus logo-erasmus lifeline-menu facebook X linkedin instagram play pause refresh expand contract close sound mute share down angle-left angle-right slider-right slider-left search phone mail location earth external-link clock clipboard-list location print whatsapp warning hash heartbeat lifeline checkmark stethoscope calendar specialty closing-date bell
Erasmus MC
  • Gepubliceerd op 07-12-2021

Buikpijn bij het idee

‘Ik kreeg al buikpijn bij het idee dat ik stage moest lopen op de Neurochirurgie.’ Toch is verpleegkundige Donya Cheret inmiddels niet meer weg te slaan op die andere neuro-afdeling, de Neurologie. ‘Hier kan ik alles wat ik geleerd heb toepassen.’

donya, neuroverpleegkundige

Enge patiënten

‘Neuropatiënten vond ik heel eng, vertelt Donya. In één van haar eerdere stages zag ze een heftige casus. ‘Het leek me veel te complex. Toen ik hoorde dat ik werd geplaatst op de Neurochirurgie voor mijn laatste stage schrok ik best wel.’ Toch bleef ze hangen op het Neuroblok. ‘Ik had het helemaal mis. De neuro is juist een interessant specialisme. Alles wordt aangestuurd door je hersenen, dus overal in het lichaam kan het misgaan. En het kan ook ieder moment misgaan. Binnen 5 minuten kan iemand compleet inkachelen. Dat is juist het mooie van de neuro. Overal scherp op zijn, continu klinisch redeneren en direct ingrijpen wanneer het nodig is.’

Eerste 24 uur

Inmiddels werkt Donya dus op de Neurologie en de Stroke Unit. Van Parkinson tot acute herseninfarcten en van epilepsie tot hersenvliesontstekingen. Alles komt hier voorbij. ‘Ik ben blij dat het zo gelopen is. Zeker dat acute stuk van de Stroke Unit is helemaal mijn ding. Patiënten komen heel slecht binnen. Soms volledig bewusteloos, soms met alleen wat uitvalsverschijnselen. Aan mij de taak om de patiënt zo snel mogelijk op te nemen én familie te informeren over wat er de komende tijd gaat gebeuren. Die eerste 24 uur is cruciaal. Een spannende tijd met een hoop risico’s. Je moet daar direct eerlijk over zijn, zodat familie weet waar ze aan toe zijn.’

“Ik had het helemaal mis. De neurologie is juist een interessant specialisme.”

Onderdeel van de familie

‘De een knapt op en de ander gaat snel achteruit. Dat is helaas de realiteit, maar gelukkig kunnen we veel patiënten helpen. Als iemand stapje voor stapje weer gaat eten, praten of bewegen, ben ik niet alleen trots op die patiënt, maar ook op ons team. Dat hebben we samen voor elkaar gekregen. Je bent toch een beetje onderdeel van de familie geworden. Het langzaam zien opknappen geeft zoveel energie. Daar doen we het voor.’

Zwarte bladzijde

Donya wordt dagelijks geconfronteerd met vooral jonge mensen waarvan het leven in een paar minuten volledig kan veranderen. ‘Je staat ’s ochtends niet op met het idee dat je die dag een herseninfarct krijgt.’ Een aangrijpend voorbeeld was een bruid, die vlak voor de trouwceremonie een hersenbloeding kreeg. ‘Wat de mooiste dag van haar leven had moeten zijn, werd een zwarte bladzijde. Ze kreeg complicaties, maar gelukkig kwam ze er weer bovenop. Uiteindelijk ging ze bijna zonder klachten naar huis. Heel bijzonder dat we iemand die zo slecht ligt, er toch weer bovenop kunnen helpen.’

“Ik ben niet alleen trots op mijn patiënten, maar ook op ons team.”

Genoeg kansen

De ambitieuze Donya is nog lang niet uitgekeken op de Neurologie. ‘Hier kun je je op alle vlakken ontwikkelen. Tijdens mijn sollicitatiegesprek heb ik direct aangegeven de HBO-V te willen doen in de toekomst. Gelukkig kreeg ik die kans. Ook heb ik de BIAZ en een speciale stroke opleiding gedaan. Een mooie basis voor mijn verdere carrière’, sluit Donya af.

Word onderdeel van ons team!

Wil jij ook aan de slag als Neuroverpleegkundige?

Bekijk de vacature