Merel Nesselaar (21) wist al snel dat ze graag verpleegkundige wilde worden. Geen grote verrassing, want ze treedt daarmee in de voetsporen van haar moeder en oma. Deze jong gediplomeerd verpleegkundige werkt inmiddels met veel plezier bij de zorgkern Beweging. Wat dat precies inhoudt, legt ze uit.

Beweging?

“Ik wilde vroeger altijd ambulanceverpleegkundige worden”, zegt Merel. “Toen ik voor mijn stage geplaatst werd op de zorgkern Beweging in het Erasmus MC had ik in eerste instantie geen idee wat dit betekende. Maar toevallig of niet, dit past perfect bij mij. Hier valt namelijk het specialisme Traumatologie onder en dat was wat ik wilde.”

Drie specialismen

Traumatologie is dus één van de drie specialismen in de zorgkern Beweging. “De andere specialismen zijn Orthopedie en Plastische reconstructieve chirurgie. Ik snapte niet wat dit met elkaar te maken had, maar nu snap ik die combinatie heel goed. Deze specialismen hebben namelijk allemaal invloed op elkaar. Bijvoorbeeld, een patiënt heeft een groot ongeluk gehad. Dan heb je naast de traumatoloog als eerste behandelaar ook een orthopeed nodig om te zorgen dat de gewrichten herstellen en een plastisch chirurg om de huid te reconstrueren.”

Klinkt cliché

“De dynamiek tussen de verschillende specialismen is heel fijn”, vervolgt Merel. “We zien patiënten die onstabiel zijn na een groot trauma, maar ook patiënten die komen voor een relatief kleine operatie maar wel een complexe voorgeschiedenis hebben. Maar ook de plastische reconstructieve chirurgie vind ik heel interessant. De complexiteit van een huidtransplantatie met eigen lichaamsweefsel is onwijs gaaf. Die afwisseling tussen alle specialismen maakt het werk leuk, omdat je met veel verschillende dingen bezig bent. Het verschilt per dag vanuit welk specialisme er patiënten op de afdeling liggen. Het klinkt misschien cliché, maar het is nooit saai.”

Ervaring opdoen

“Ik vind het heel mooi om op alle vlakken ervaring op te doen. Ook van het psychosociale deel leer ik heel veel. Denk aan traumapatiënten die door een ongeluk of ander ongeval plotseling in het ziekenhuis terecht komen. Dat is heftig natuurlijk. Vaak komt de schrik en het besef pas later. Dat vind ik ook een mooi onderdeel van mijn werk, om patiënten daar goed in te begeleiden.”

Steeds complexer

Uiteindelijk is de complexiteit in ziektebeelden de voornaamste reden voor Merel om in het Erasmus MC te willen werken. “Tijdens een andere stage in een perifeer ziekenhuis zag ik patiënten die overgeplaatst werden naar het Erasmus MC, omdat de zorg complexer werd. Ik vond het mega interessant en wilde eigenlijk met die patiënt mee om te ontdekken hoe het verder zou gaan. Je ziet in het Erasmus MC natuurlijk de meest complexe casussen. Dat vind ik super uitdagend en daar groei je zeker als jong gediplomeerd verpleegkundige enorm van.”

Goede basis

“Deze zorgkern is sowieso een hele mooie basis voor je verdere carrière”, vertelt Merel. “Je leert heel goed klinisch redenen en je krijgt de kans om jezelf verder te ontwikkelen. Niet alleen door je te verdiepen in de ziektebeelden en casussen, maar ook door na een tijdje de BIAZ-module te volgen. Dat is best bijzonder. Het geeft natuurlijk een super mooie basis voor als je in de toekomst de acute zorg in wil. De ervaring die je hier opdoet is echt goud waard, voor mij in ieder geval wel. Ik heb het ontzettend naar mijn zin.”