Humor en steun op de Hematologie

Al meer dan twaalf jaar werkt Merel als hemato-oncologie verpleegkundige op de afdeling Hematologie. In die tijd heeft ze talloze patiënten begeleid tijdens intensieve behandelingen. “Het is een hele gespecialiseerde afdeling,” vertelt ze. “We behandelen mensen met bloedafwijkingen en bepaalde vormen van bloedkanker, zoals acute en chronische leukemie. Elke dag is anders, en dat maakt het werk zo dynamisch.”

Buitenwereld naar binnen brengen

Het psychosociale aspect van haar werk vindt Merel het mooist. “Onze patiënten liggen vaak weken of zelfs maandenlang in isolatie. Dan probeer ik de buitenwereld een beetje naar binnen te brengen, door er gewoon even bij te gaan zitten of een praatje of een grapje te maken. Ik maak natuurlijk niet de hele dag grapjes,” glimlacht Merel, “maar ik probeer wél positiviteit te brengen. Patiënten reageren daar goed op. Het helpt hen om niet alleen patiënt te zijn, maar ook gewoon mens.”

Verpleegkundige als steunpilaar

Voor de patiënt is een opname vaak zwaar. “Ze mogen die kamer niet af,” legt Merel uit. “De muren kunnen dan echt op je afkomen. Wij zijn er om het dragelijker te maken. Bij ons mogen ze verdrietig zijn, boos zijn, of even instorten. Ze hoeven zich niet altijd de vechter te tonen die ze vaak voor hun familie willen zijn.”

Niet-pluisgevoel

Maar Merels klinische blik is minstens zo belangrijk in haar werk. “Metingen zijn waardevol, maar soms voel je dat er iets niet klopt,” legt ze uit.
“Een 'niet-pluis-gevoel' is een naar onderbuik gevoel met dat er iets niet klopt, of niet in orde is bij de patiënt zonder dat je dit direct kan bewijzen.  Het is een gevoel waar verder onderzoek of extra observatie voor nodig is.”

Samenwerken met de arts

De combinatie van denken en doen vindt Merel een leuke uitdaging in haar werk. “Je bent continu bezig met observeren en vooruitdenken,” vertelt ze. “Het is een vak waarin je snel moet schakelen. Daarbij hebben we korte lijnen met de artsen. Wij denken als verpleegkundigen soms al oplossingen uit,” vertelt ze. “De arts hoeft dan alleen nog toestemming te geven. Ze waarderen dat enorm en zeggen vaak: ‘fijn dat jullie zo meedenken’. Dat geeft vertrouwen en maakt het laagdrempelig om elkaar aan te spreken.”

Genezing en palliatieve zorg

Voor wie overweegt dit werk te doen, heeft Merel een duidelijke boodschap.
“Je moet empathisch zijn, maar ook academisch geïnteresseerd,” benadrukt ze. “Het is een vak dat veel van je vraagt, want patiënten kunnen plotseling heel ziek worden. Onze behandelingen zijn meestal gericht op genezing, maar in sommige gevallen kunnen we helaas niet anders dan palliatieve zorg bieden. Dan is het onze taak om de patiënt en zijn of haar naasten zo goed mogelijk te begeleiden in het afscheid.”

Steun van collega’s

Gelukkig hoeft ze dat niet alleen te dragen. Haar collega’s betekenen veel voor haar. “Ons team is fantastisch,” zegt Merel beslist. “We hebben een goede sfeer, organiseren uitjes, en als er heftige dingen gebeuren, kunnen we bij elkaar terecht. We hebben bijvoorbeeld intensief  peer support voor emotionele casussen. De cultuur op onze afdeling is bijzonder. Het is zwaar werk, maar juist daardoor moet je goed samenwerken en ook samen kunnen lachen.  Het is een vak waarin je constant leert, maar bovenal: waarin je echt verschil maakt voor mensen.”

Ook aan de slag als Hematologieverpleegkundige?

Bekijk de vacature!