Verpleegkundige op de SEH én IC Kinderen

De Spoedeisende Hulp was Nadines eerste liefde: dynamisch, onvoorspelbaar en sterk gericht op teamwork. Toch begon het na een paar jaar te kriebelen. ‘Ik zocht meer verdieping. Toen ik een vacature zag voor de verkorte opleiding tot Kinder IC-verpleegkundige, wist ik: dit is mijn kans. Ik wilde me verder ontwikkelen, maar de SEH niet loslaten. Mijn droom werd een combinatie van beide.’ 

Na haar hbo-V startte Nadine van Unnik met de SEH-opleiding in het Franciscus. Enkele jaren later speelde ze met de gedachte om over te stappen naar het Erasmus MC, op zoek naar meer uitdaging in de complexe casussen op de Spoedeisende Hulp. Toch stelde ze die stap nog even uit, omdat haar oog viel op een vacature voor de opleiding tot Kinder IC-verpleegkundige in het Sophia Kinderziekenhuis. Die kans greep ze eerst. ‘Het was best spannend: een academisch ziekenhuis, een nieuwe patiëntengroep, zeldzame en complexe aandoeningen. Echt een stap uit mijn comfortzone. Maar ik vond het meteen fascinerend.’

Thuiskomen op de SEH

Na het afronden van haar opleiding liep ze nog een half jaar mee op de IC Neonatologie, waar ze ook haar diploma tot IC Neonatologie-verpleegkundige behaalde. In 2022 keerde ze terug naar haar vertrouwde SEH, dit keer binnen de academische setting van het Erasmus MC. ‘Het voelde als thuiskomen, maar dan met een rugzak vol extra kennis en ervaring.’ 

Unieke uitwisseling

Sinds december 2022 wisselt Nadine iedere twee à drie maanden tussen de SEH en de IC Kinderen. Nu nog een unieke constructie binnen het ziekenhuis. ‘Ik ben momenteel de enige die deze uitwisseling doet. Het vraagt flexibiliteit en de bereidheid om op twee plekken up-to-date te blijven, want er verandert op allebei de plekken veel. Maar het levert me ook ontzettend veel op.’ 

Twee uitersten

De SEH en de IC Kinderen verschillen van elkaar, en dat is precies wat Nadine zo boeit. ‘Op de SEH is geen dag hetzelfde. Je ziet jonge en oude patiënten, de drukte kan in een oogwenk omslaan. Het is dynamisch en onvoorspelbaar, daar houd ik van. En teamwork is cruciaal: een groot trauma vang je nooit alleen op. Wat ook leuk is: er werken veel mannen. De bijkomende nuchterheid en directheid vind ik fijn.’ 

Op de Kinder IC draait het juist om verdieping. ‘Je hebt de tijd om een kind en hun ouders of verzorgers echt te leren kennen. Klinisch redeneren gaat hier veel verder. Wat doet een ziekte met een patiënt? Hoe stuur je bij, bijvoorbeeld aan de beademing? Je zoekt samen naar oplossingen, en je ziet ouders groeien in hun rol; van onzeker naar zelfverzekerd.’ 

Transportteam

Nadine is ook actief in het thoraxteam, waar ze patiënten verzorgt na een hartoperatie, én in het transportteam. ‘We halen of brengen kinderen van en naar ziekenhuizen in het hele land. Die afwisseling maakt mijn werk nóg leuker.’ Dankzij haar ervaring op beide afdelingen kan ze bovendien veel kennis delen. ‘Op de SEH zie ik regelmatig kinderen met zeldzame aandoeningen die al in het Sophia Kinderziekenhuis bekend zijn. Ik kan wanneer nodig mijn collega’s dan snel uitleg geven. En op de IC Kinderen heb ik sommige handelingen al onder de knie – zoals infuusprikken of katheteriseren – die voor anderen nog nieuw zijn.

Thuis op twee plekken

Nadine voelt zich op beide afdelingen thuis. ‘Natuurlijk merk je het verschil of je ergens 100% of 50% werkt, dat hoort bij deze constructie. Maar ik voel me overal welkom. Soms kom ik op de IC Kinderen ouders tegen die ik eerder op de SEH heb ontmoet, of andersom. Die zijn dan zó blij om een vertrouwd gezicht te zien. Dat raakt me echt.’ 

Toekomstgericht en leerzaam

Ze raadt het werken op een andere afdeling collega’s van harte aan. ‘De opleiding was intensief, maar als je het eenmaal hebt gedaan, is het ontzettend leuk. Ik heb deze stap bewust gezet met mijn toekomst in gedachten. Ik wil blijven leren en afwisseling in mijn werk. En precies dat krijg ik door deze combinatie.’

Ook als verpleegkundige aan de slag in het Erasmus MC? 

Ontdek jouw mogelijkheden